Te betalen BPM hoger dan eerdere teruggaaf?

Als er ergens belasting te besparen valt, zullen er altijd mensen zijn die daar gebruik of misbruik van maken. De BPM (de aanschafbelasting voor auto's) is een van de autobelastingen waarbij dat speelt.

Nieuwe auto

Bij een nieuwe auto is de berekening van de BPM relatief simpel. Voor personenauto's wordt deze berekend op basis van de CO2-uitstoot, voor bestelauto's is het een vast percentage van de catalogusprijs. Voor een elektrische auto hoef je geen BPM te betalen. Tenzij je zelf een auto importeert, heeft de dealer die BPM-afdracht al voor je geregeld.

Gebruikte auto

Laat je een gebruikte auto importeren uit het buitenland, dan moet je ook BPM betalen. Die BPM is echter lager dan de BPM die je voor een nieuwe auto zou moeten betalen. Die verlaging mag je berekenen op basis van de leeftijd van de auto of op basis van de echte afschrijving van die specifieke auto. Bij hele speciale exemplaren of hele beschadigde exemplaren, mag je de BPM-verlaging ook laten berekenen door een BPM-taxateur.

Export

Exporteer je een auto naar een ander EU-land en zet je de auto daar op een permanent kenteken? Dan krijg je een deel van de eerder betaalde BPM weer terug van de Belastingdienst. Natuurlijk zitten daar allerlei voorwaarden aan vast. Ook de BPM-teruggaaf bij export mag je op verschillende manieren berekenen. Het zal geen verrassing zijn dat de meeste mensen voor de grootst mogelijke BPM-teruggaaf kiezen.

Herimport

Komt deze auto vervolgens weer op Nederlands kenteken te staan, dan moet je weer BPM betalen. Deze BPM-betaling bereken je in principe weer op precies dezelfde manier als hiervoor beschreven bij de import van een gebruikte auto. In het verleden is hier wel eens misbruik (of gebruik) van gemaakt door bij export een de teruggaaf op een zo hoog mogelijk bedrag te stellen en de auto vervolgens vlak na export weer te importeren en dan BPM tegen een zo laag mogelijk bedrag af te dragen. Zo had je bij wijze van spreken binnen een paar dagen een paar duizend euro verdiend. Dit heet in de volksmond ook wel een 'hagelschadeconstructie' omdat het vaak om relatief nieuwe auto's met hagelschade ging.

De wetgever heeft dit als volgt beschreven:

‘Bij de hagelschadeconstructie wordt een jonge Nederlandse schadeauto geëxporteerd om zodoende de teruggaaf bij export te verkrijgen. Aansluitend wordt de auto vrijwel direct weer ingevoerd. De teruggaaf bij export geschiedt aan de hand van de cataloguswaarde en de tabel en kan afhankelijk van de leeftijd en prijs van de auto dus erg hoog zijn. Omdat de auto als gevolg van de schade weinig meer waard is, doet men bij de herinvoer een beroep op een taxatierapport, waardoor een laag BPM-bedrag wordt afgedragen. Het kabinet bestrijdt de hagelschadeconstructie door bij de herinvoer van bovenstaande gevallen geen heffing op basis van de werkelijke waarde van het voertuig toe te staan, maar heffing volgens de optionele afschrijvingstabel in dit geval verplicht te stellen. Op deze wijze wordt de bij uitvoer teruggegeven belasting opnieuw geheven, maar met toepassing van een kleine vermindering voor de periode dat het voertuig in het buitenland is geweest.’

Antimisbruik

Om dit soort constructies een halt toe te roepen, is er een antimisbruikregeling in de wet opgenomen. In artikel 10a Wet BPM staat dat je bij herimport van het hoge BPM-bedrag moet uitgaan wanneer je bij export al de bedoeling (het 'oogmerk') had om de auto weer terug naar Nederland te halen. Om discussies over dit oogmerk te voorkomen, staat er in dit artikel ook dat de deze antimisbruikregeling sowieso van toepassing is als je de auto binnen zes maanden na export herimporteert, dus ook als je niet de bedoeling had om misbruik van deze regeling te maken.

De rechtszaak

Dat het in deze zaak niet de bedoeling is om misbruik van de BPM te maken, mag duidelijk zijn. Dat de antimisbruikregeling ook van toepassing is als je geen misbruik wilt maken ook. Maar, is het wel de bedoeling dat de regeling zo uitwerkt dat je soms zelfs meer BPM betaalt dan je ooit hebt teruggevraagd? Om die vraag draaide het in een recente uitspraak van de Hoge Raad. Bij export had men € 16.525 BPM teruggekregen, terwijl men vervolgens korte tijd later bij herimport ruim € 22.859 aan BPM moest betalen voor diezelfde auto. De zaak komt uiteindelijk bij de Hoge Raad terecht. Hoewel de te betalen BPM iets wordt verlaagd, oordeelt de Hoge Raad dat de antimisbruikregeling inderdaad zo nadelig kan uitpakken. Beide berekeningen staan los van elkaar, dus de latere BPM-betaling zou dus hoger uit kunnen vallen dan de eerdere teruggaaf.

Je bent gewaarschuwd!