Hoge Raad staat beroep op overgangsregeling BPM toe

Eerder oordeelde de Hoge Raad al dat het op grond van de Europeesrechtelijke regels noodzakelijk is dat bij de Nederlandse registratie van de auto niet méér bpm wordt geheven dan het restbedrag aan bpm dat nog inbegrepen is in de waarde van gelijksoortige gebruikte auto’s die in Nederland op het tijdstip van de registratie al in de handel zijn.

In deze procedure ging het om een auto die op 27 februari 2013 in Duitsland voor het eerst was toegelaten op de weg. Voor de invoer van deze auto in Nederland is op 14 maart 2014 aangifte gedaan.

Degene die deze aangifte had ingediend, wilde hierbij het BPM-tarief van 2012 toepassen. Uitgangspunt in de BPM-wet is toepassing van het tarief van het jaar van aangifte (hier dus 2014). Omdat de tarieven de afgelopen jaren wisselden, en concurrentievervalsing tegengegaan moet worden, mag er ook gekozen worden uit een tarief van één van de jaren vanaf het jaar van eerste ingebruikneming (hier het jaar 2013).

Het jaar 2012 was daarmee bij deze auto dus nog niet mogelijk. Voor een goede vergelijking van de rest-BPM moet je echter kijken naar alle concurrerende auto’s. Dat zijn ook auto’s met dezelfde tenaamstellingsdatum in februari 2013 waarop met de overgangsregeling voor tariefswijzigingen nog in de eerste twee maanden van een jaar het tarief van het vorige jaar mocht worden toegepast.

De Hoge Raad oordeelt dan ook dat het tarief van 2012 ook toepasbaar is voor deze auto: “Zo is gewaarborgd dat belanghebbende ter zake van de registratie van de auto niet meer bpm betaalt dan het laagst mogelijke restbedrag aan bpm dat wordt geacht te zijn begrepen in de handelsinkoopwaarde van een gelijksoortig, in Nederland geregistreerd motorvoertuig”.

Met dit arrest kunnen alle hierover nog openstaande bezwaren worden afgewikkeld. Voor de toekomst is het bovendien een extra mogelijkheid voor verlaging van de BPM.