Bijtellingsuitzondering of toch bijtellen?

Het ging hierbij om een personenbusje dat op de balans van het bedrijf stond en werd gebruikt voor verhuur en voor vervoer tussen de vestigingen van het bedrijf. Bij een belastingcontrole was al eens gewezen op de noodzaak van een rittenregistratie. Bij een nieuwe controle bleek die rittenregistratie ook over die latere jaren niet volledig sluitend. Het bedrijf beriep zich echter op het Hoge Raad-arrest uit 2015. Dat arrest zegt dat terbeschikkingstelling in de zin van de bijtelling niet aan de orde is als één of meer werknemers de auto slechts besturen ter uitvoering van bepaalde opdrachten van de werkgever, zodat de feitelijke beschikkingsmacht over de auto bij de werkgever blijft berusten.

In dit geval had de toenmalige bedrijfsleider bij de controle verklaard dat de sleutels onder zijn beheer stonden. Als iemand de auto nodig had, kon de sleutel bij hem opgehaald en weer ingeleverd worden.

De rechter vond in hoger beroep dat de bijtellingsuitzondering in dat geval niet van toepassing is. Uit de verklaring van de bedrijfsleider blijkt volgens de rechter namelijk dat de werknemers vrij over de auto konden beschikken omdat de bedrijfsleider slechts het beheer over de autosleutels uitoefende. Er was verder ook niet schriftelijk vastgelegd dat de werknemers de auto niet voor privédoeleinden mochten gebruiken en er werd ook niet op privégebruik gecontroleerd.

Ervan uitgaande dat de bijtellingsuitzondering niet van toepassing is, kan de bijtelling dan alleen nog achterwege blijven als er tegenbewijs wordt geleverd. Dat hoeft niet per se met een rittenregistratie, maar voor de praktijk blijft dat ter voorkoming van naheffingen wel de beste oplossing.